ဘုရားဂုဏ္ရည္စစ္စစ္ကိုထည့္ရန္
၁။သဟံပတိျဗဟၼာမင္းက၊
သေဗၺဝနိကၡိပိႆႏၱိ၊ ဘူတာေလာေက သမုႆယံ၊ တတၴဧတာဒိေသာသတၱာ၊ ေလာေကအပၸဋိပုဂၢေလာ တထာကေတာဗလပေတၱာ၊ သမၺဳေဒၶါ၊ ပရိနိဗၺဴေတာ။
ေဘာေႏၱာ၊ အိုအရွင္တို႔။ ယတၴယသမႎေလာေက၊ အၾကာင္ သတၱေလာက၌။ပရိယာပေႏၷာ၊ အက်ံဳးဝင္ေသာ။ သတၴာ၊ နတ္ႏွင့္တကြေသာ လူတို႔၏ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူထေသာ။ အပၸဋိပုဂၢေလာ၊ တုဘက္မရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေတာ္မူထေသာ။ သမၺဳေဒၶါ၊ အလံုးစံုတရားတို႔ကို၊ သယမၻဴဥာဏ္ျဖင့္ သိေတာ္မူၿပီးထေသာ၊ တထာဂေတာပါ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း။ ပရိနိဗၺဴေတာ၊ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေသး၏။ အေညာ၊ တပါးေသာသူမည္သည္ကား။ မရဏေသာ၊ ေသျခင္းမွ။ ကေတာ္မုစၥတိ၊ ဘယ္မွာလြတ္ပါအံ့နည္း။ သတၱတသမႎေလာေက။ ထိုသတၱေလာက၌၊ ပရိယႏၷာ၊ အက်ံဳးဝင္ကုန္ေသာ။ သေဗၺဝ၊ အလံုးစံုသာလွ်င္ျဖစ္ကုန္ေသာ။ ဘူတာ၊ သတၱဝါတို႔သည္။ သမုႆယံ၊ ခႏၶာငါးပါးအေပါင္းဟု ဆိုအပ္ကုန္ေသာ အတၱေဘာကို၊ နိကၡိပိႆႏၱိ၊ ပစ္ခ်ကုန္လတံ့။ ။၄င္းအခ်က္၌ကား၊ ဘုရားမွာ "နိဗၺာန္ယူ"သည္။ တပါးေသာသူမွာ "ေသ" သည္ဟု ပရိယာယ္တူ သံုးသည္ျဖစ္၍။ နိဗၺာန္ဆိုေသာ္၊ ေသျခင္းကိုပင္မွတ္ယူရမည္။ ( အက်ံဳးဝင္သည္ဟူေသာ ေဝါဟာရသည္ ပါဝင္သည္။) သခၤါရဘဲျဖစ္သည္ အဓိပၸါယ္ရွိ၏။
၂။ အရွင္အႏုရုဒၶါက။
နာဟုအႆသ ပႆာေသာ၊ ဓိတိစိတၱသာတာဒိေနာ၊ အေနေဇာသႏၱိမာရဗၻ၊ ယံကာလမကရိမုနိ။ အသလႅိေနန စိေတၱေနန၊ ေဝဒနံ အဇၩဝါသတိ၊ ပေဇၨာသေႆဝနိဗၺာနံ ဝိေမာေကၡာ ေစတေသာအဟု။ ။အဓိပၸါယ္ခ်ဳပ္သေဘာမွာ၊ ဆီမီးခြက္ကိုမႈတ္လိုက္ေသာအခါ မီးေတာက္ျငိမ္း၍ ေသသြားသကဲ့သို႔၊ ထို ျမတ္စြာဘုရား၏ စိတ္ေတာ္သည္။ သခၤါရတရား ခႏၶာမွ လြန္သြားၿပီးဟူသတည္း။
လူကို၊ ေသ၊ ကံကုန္၊ စုေတ့၊ အနိစၥေရာက္၊ သဇိဘဝမွ နိဇိဝသို႔ေျပာင္းသည္၊ အသက္ထြက္သည္၊ ဝိညာဥ္ခ်ဳပ္သည္၊ ရွင္ဘုရင္ကို နတ္ရြာစံသည္၊ ဘုန္းႀကီး ရဟန္းကို ျပန္ေတာ္မူသည္။ ရွင္ေတာ္ေဂါတမမွ စေသာသူမ်ားကား ပရိနိဗၺာန္ျပဳသည္။ မုခ် ပရမတၱသေဘာမွာ၊ ဝိညာဥ္ႏွင့္ ခႏၺာခြဲျခားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
