ရွင္ေဂါတမအေလာင္းေတာထြက္သည္ကိုျပျခင္းအေၾကာင္း။ ။

ဘုရားအေလာင္းသိဒၶတၱမင္းသားသည္၊ရာဟုလာဖြားေသာရက္တြင္၊ ဥယ်ာဥ္ကအျပန္၊ ညာဥ့္သံေခါင္ယံအခ်ိန္တြင္၊ ေမာင္စံကိုတိုင္ပင္ျပီး၍၊ ျပည္ခြင္ကထြက္ျပီးလွ်င္၊ ေတာနက္ရာကိုခိုမွီး၍ ေရွးအဆက္ဆက္က အထက္ျဗဟၼာတို႔နည္းတူ၊ ရေသ့ၾကီးအာဠာယ၊ ဥဒကညီေနာင္ထံတြင္ နည္းနိသွ်ည္းခံ၍၊ ခုႏွစ္တန္ေသာစ်ာန္ႏွင့္ သမာပါတ္ရွစ္ခန္းတို႔ကို တတ္စြမ္းေအာင္သင္ျပီးေသာအခါ၊ တကိုယ္တည္းေရွာင္ခြာ၍၊ စရိယာဒုကၡေျခာက္ႏွစ္မွ်က်င့္ေသာ္လည္း၊ တရားေတာ္လမ္းမမွန္ေသာေၾကာင့္၊ ၀တႎျပန္ဘုံနန္းကဆင္း၍၊ နတ္ရာဇာသိၾကားမင္းသည္၊ ေစာင္းညွင္းခါတရားျပရသည္ဟု၊ စရိယာက်င္းခန္းတြင္၊ ျပသည့္က်မ္းအဆိုႏွင့္၊ ဟိုပဌမေမြးစကၾကိမ္းပသည့္စကားလည္း၊ ညားညားမွ်မညီသည့္အျပင္၊ အျပစ္တင္ရန္ အမ်ားရွင္သိဒၶတၳမင္းသားလည္း စိမ္းကား ရက္စက္ငဲ့ကြက္မညွာ၊ ပတၱဒါရႆသဂၤဟေဟာ၊ မဂၤလာတရားမွေရႊ ႔ေလွ်ာ႔၍။ ေျပာစရာအခ်က္ကို။ ပိဋကတ္က်မ္းထြက္ႏွင့္ျပဆိုဦးမည္။ သာဓုုအာစရသမၺႏၷာ ဣတၳိပီေတကနမကာနိစၥံရုဇာတုရိတၱိစဣေတၱကာနာမဌာပိယထာေတနပ႑ိေတာတာသံနဆေဋၬာတပၸာ။ ။အနက္ကား၊ သာဓုအာစရသမၺႏၷာ၊ ေကာင္းေသာ အက်င့္သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာ၊ ဣတၳိ၊ မိန္းမသည္၊ပီေယနနာမကာ၊ ခ်စ္ခင္အပ္ေသာမယားလည္းမည္၏၊ နိစၥ၊ အျမဲ၊ ရာဇာတုရိတၱိစ၊ မျပတ္မလပ္၊ ၀တ္ၾကီး ၀တ္ငယ္ကိုျပဳတတ္ေသာမိန္းမကိုလည္း၊ ဣေတၳကာနာမဌာ၀ိယာ၊ အလြန္ျမတ္ႏိုးခ်စ္ခင္အပ္ေသာမယားလည္းမည္၏၊ ေတန၊ ထိုေၾကာင့္၊ ပ႑ိေတ၊ ပညာရွိေသာသူသည္၊ တာသံ၊ ထိုမိန္းမကို၊ နဆေဋၬတပၸါ၊ မစြန္႕ပစ္အပ္ဟု ရွင္အေနာမဒႆီေရးေသာဧကနိပါတ္တြင္၎၊ အနဘိရတိဇာတ္၌ ျပဆိုသည္ကိုေထာက္လွ်င္၊ ရွင္ေဂါတမအေလာင္းသိဒၶတၳမင္းသားသည္၊ ယေသာ္ဓယာမင္းသမီး၌၊ ေလာ္လည္ျခင္းတရားမသကၤာမ်ားေသာေၾကာင့္၊ စိမ္းကားရက္စက္တရားကို မငဲ့ကြက္ဘဲ၊ တကိုတည္းေတာထြက္ေလသလားဟုစဥ္းစား ဖို႔ရန္တခ်က္၊ ဗုဒၶ၀င္က်မ္းထြက္ကို၊ ၀ ကြက္၍ျပလိုက္ပါသည္၊ ဤကားေတာထြက္ခဏ္းအေၾကာင္းအရာကိုစစ္ေဆး၍ျပသလိုက္ပါသတည္း။ ။

Posted in: ဗုေဒၶါ၀ါဒ