မွန္ေသာဘုရားကိုရွာပံုျပျခင္း (သို႔ ) သရဏဂံုတည္သည္ကိုျပျခင္း။။

မွန္ေသာဘုရားကိုရွာပံုျပျခင္း (သို႔ ) သရဏဂံုတည္သည္ကိုျပျခင္း
လူအေပါင္းတို႔သည္၊ ဘုရားမွန္ကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္မွသာလွ်င္၊ အပါယ္ငရဲဒုကၡမွကင္းေ၀း၍၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာတည္းဟူေသာ နိစၥထာ၀ရ သုခခ်မ္းသာကိုခံစား၊ စံစားၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားမွားကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္လွ်င္ အပါယ္ငရဲ ဒုကၡဘံုသို႔ေရာက္၍။ နိယတအျမဲခံၾကရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤကမၻာေလာကတြင္ရွိရွိသမွ်ေသာလူအေပါင္းတို႔သည္၊ ဘုရားမွန္ကိုဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ဖို႔ရန္သည္ အလြန္လိုအပါေသာအေၾကာင္းၾကီးတခုျဖစ္ေသာေၾကာင့္အေလးအနက္
ေတြးေခၚကာ၊ တမလြန္အတြက္ျပင္ဆင္သင့္ပါေၾကာင္းေျပာၾကားပါရေစ။
ထိုနည္းတူစြာမွန္သည္၊မွားသည္ကိုလည္း......ျခင့္ခ်ိန္ရင္း ....နန္အမတ သို႔တက္လွမ္းႏိုင္ေစရန္ရည္စူးလွ်က္.......
ပိဋကတ္သက္ေသခံသည့္အတိုင္း မွန္ေသာဘုရားသခင္၏ဂုဏ္အဂၤါလကၡဏာမ်ားကိုျပျခင္း
အစိေႏၱယ်၊ အပၸေမယ် ေက်းဇူးေတာ္အစံု ဂုဏ္ေတာ္အေပါင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရားဟူ၍ ရဟန္း၊ ရွင္လူ အေပါင္းတို႔သည္ ပမာဏျပဳ၍ ဘုရားသခင္ကို ရွိခိုးၾကေပသည။ မိမိကိုးကြယ္ေသာ ဘုရားသခင္သည္ အစိေႏၱယ်၊ အပၸေမယ်၊ ဂုဏ္ေတာ္လကၡဏာအေပါင္းတို႔ႏွင့္၎ ေက်းဇူးေတာ္ဂုဏ္ေတာ္အေပါင္းတို႔ႏွင့္၎ ျပည့္စံုမွသာလွ်င္၊ မွန္ေသာဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အစိေႏၱယ်၊ အပၸေမယ်ဟုဆိုေသာ မာဂဓ ပါဠိဘာသာစကားကို ျမန္မာလို အဘိဓါန္က်မ္းလာရွိသည့္အတိုင္း ျပန္ဆိုရလွ်င္ အစိေႏၱယ် သဒၵါ၊ မၾကံစည္အပ္ျခင္း၊ အပၸေမယ်သဒၵါ မႏႈိင္းယွဥ္အပ္ျခင္းဟူ၍ အဓိပၸါယ္ရေလသည္။ ဤသို႔မၾကံစည္အပ္၊ မႏႈိင္းယွဥ္အပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မွသာလွ်င္ ဘုရားမွန္ဟုယးအပ္ပါသည္၊ မွန္ေသာဘုရား၌ အစိေႏၱယ် သဒၵါ ၊ အပၸေမယ် သဒၵါ ႏွင့္အညီ မွန္ေသာဘုရား၌ လူအေပါင္းတို႔ထက္ထူးကဲေသာ၊ သို႔မဟုတ္ သာလြန္ေတာ္မူေသာ ဂုဏ္ထူး၀ိေသသတို႔ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္၍ ပိဋကတ္တို႔ကျပဆိုသည့္အတိုင္း ဖြင့္ျပေပအံ့။ အစိေႏၱယ်သဒၵါ၊ အပၸေမယ်သဒၵါတို႔ႏွင့္အညီ၊ ဂုဏ္ေတာ္၏ အခ်ဳပ္ကိုဆိုရပါလွ်င္ ေလးပါးရွိေလ၏။
၁.ရူပအစိေႏၱ၊ ၂.ဣဒၶိအစိေႏၱ၊ ၂. ဥာဏအစိေႏၱ၊ ၄. ၀ါစအစိေႏၱ ဟူေသာမႏႈိင္းယွဥ္အပ္ေသာ အနႏၱရုပ္ေတာ္၊ အနႏၱတန္ခိုးေတာ္၊ အနႏၱဥာဏ္ေတာ္၊ အနႏၱစကားေတာ္ အေပါင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူမွသာလွ်င္ မွန္ေသာဘုုရားသခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏၊ ေက်းဇူးေတာ္အစံုဆိုသည္မွာ ဥပမာအားျဖင့္ျပရပါက ဤေလာကတြင္ မိဘတို႔သည္ သားသမီးတို႔အား သက္သက္ေကၽြးေမြးျခင္း ၊ ဆရာသည္ တပည့္တို႔အား အတတ္ပညာကိုသင္ေပျခင္း၊ တစံုအေယာက္ေသာသူသည္၊ မိမိခ်စ္ခင္ေသာသူအား ၀တၳဳပစၥည္းတို႔ကို သက္သက္ေပးကမ္းျခင္း၊ ေကၽြးေမြးျခင္း အရာတို႔သည္ ေက်းဇူးဟူ၍ေခၚကုန္ေလ၏ ။ ထို႔အတူ မွန္ေသာဘုရားသခင္သည္ ဤကမၻာေပၚရွိ လူအေပါင္းတို႔အား မိုးကိုရြာေပးေတာ္မူျခင္း၊ ေန၏အလင္း၊ လ၏အလင္း၊ ၾကယ္နကၡတ္တာရာတို႔ကို အလင္းႏွင့္တကြ၊ ေလကိုရႈဖို႔ေပးျခင္း၊ ေရတည္းဟူေသာ အဟာရမွာစ၍ အခ်ိဳအခ်ဥ္၊ ေဘဇာဥ္ခဲဘြယ္ အစားအေသာက္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ဥတုရာသီ အလိုက္၊ ဗီဇနိယာမမ်ိဳးႏွင့္တကြ၊ ေပသနားေတာ္မူျခင္းတို႔သည္၎၊ ထိုျပင္မွတပါး မြန္ျမတ္ေသာတရားကို ကိုးကြယ္ေသာသူမွန္သမွ်တို႔သည္ နိစၥထာ၀ရ တည္းဟူေသာ သုခခ်မ္းသာကို ခံစားေစရန္ ေပးသနားေတာ္မူျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ေက်းဇူးေတာ္အစံုဟူ၍ဆိုရပါေလသည္။ ဤသို႔ အစိေႏၱယ်၊ အပၸေမယ်၊ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုေသာဘုရားသည္ ဘယ္အခ်ိန္အခါ၊ ဘယ္အရပ္ေဒသကျဖစ္သည္၊ မည္သည့္ပံုသ႑ာန္ရွိသည္ဟူ၍ မၾကံစည္အပ္၊ မႏႈိင္းအပ္ျဖစ္သတည္း၊ မွန္ေသာဘုရားသည္ ေလာကီပုဂၢိဳလ္ ဘုရားမဟုတ္၊ ေလာကုတၱရာပုဂၢိဳလ္ ဘုရားသာလွ်င္ျဖစ္ေလသည္၊ မွန္ေသာဘုရားသည္ ပညာတ္သတၱ၀ါမဟုတ္၊ ပရမတ္ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေတာ္မူ၏၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱတရားႏွင့္မကင္းေသာ သခၤါရနယ္ ေလာကီဘံုအတြင္းမွာ ေမြးဖြားျခင္းကိုခံေသာပုဂၢိဳလ္မဟုတ္၊ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္းႏွင့္အစဥ္ကင္းလြတ္ေတာ္မူ၏၊ နိစၥ၊ သုခ၊ အတၱႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ေလာကုတၱရာဘံုရွင္၊ ေလာကုတၱရာ၏အရွင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ နယ္အတြင္းမွာ ေမြးဖြားျခင္းခံရသည့္အတြက္၊ ပညာတ္သတၱ၀ါျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ေလာကီလူသားအေပါင္းတို႔က ေလာကဥာဏ္ႏု၊ မံသစကၡဳ၊ ပညာတ္မ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္ရႈ၍ေမးဖြယ္၊ ၾကံဖြယ္ရာမဟုတ္ေခ်။ ထိုကဲ့သို႔မွန္ေသာဘုရားသခင္း၏ေျခေတာ္ရာကို ပိဋကတ္ကသက္ေသခံသည့္အတိုင္းျပရပါလွ်င္၊ သယမၻဴတံဟူ၍ေခၚသည္၊ သယံ၊ သူမဆိုအလိုလိုျဖစ္ေတာ္မူေသာဘုရား၊ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္းႏွင့္မကင္းေသာ တစံုတေယာက္ေသာသူ၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါတို႔ကေမြးဖြားေသာ တရားက်င့္လူဘုရား၊ ဘုရားေယာင္ ဘုရားတုမဟုတ္ေခ်၊ မွန္ေသာဘုရား၏ အစ၊ ဘုရား၏အေျခကိုလူသည္ အဘယ္နည္းႏွင့္မွ်ၾကံစည္၍မရႏိုင္ၚ ၾကံစည္၍မသိႏိုင္၊ လူသတၱ၀ါတို႔၏ အစ၊ အဆံုးကို ဘုရားကသာ သိႏုိင၍ဘုရား၏အစ၊ အဆံုးကို လူသည္မသိႏိုင္၊ ဘုရားမွန္ကား အစအဆံးမရွိေခ်၊ ဇာတိေတာ္ နဂိုေတာ္ကို လူသည္မၾကံစည္ပအ္၊ မၾကံစည္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ၾကံႀကီးစည္ရာမျပဳသင့္ပါေလ၊ ဤကားပိဋကတ္၏အလိုပင္ျဖစ္ေလေတာ့သတည္း။။
မွန္ေသာဘုရားသည္၊ ဓမၼတာတရားဟုေခၚေသာ နိယာမတရားကို ျပဳျပင္စီရင္ေတာ္မူေၾကာင္း ပိဋကတ္ကသက္ေသခံသည္မွာ။ ဥတု၊ ဗီဇ၊ ကမၼ၊ စိတၱ၊ ဓမၼ၊ ပဥၥနိယာေမာ ဗုဒၶဂၤေလာ၊ ဗုဒၶတိ၀စနေတာအေတၳာ။ ။ဟူ၍န၀မအဂၤုတၳိဳရ္က်မ္းတြင္ ျပဆိုသည့္အနက္ကား၊ ပဥၥနိယာေမာ၊ ငါးပါးေသာတရားတို႔ကို၊ ဗုဒၶဂၤေလာ၊ အလံုးစံုစီရင္ျပဳျပင္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ ဗုေဒၶါ၊ ဗုဒၶမည္ေတာ္မူ၏၊ ဣတိအယံ၊ ဤသည္သာလွ်င္၊ ၀စနေတာ၊ ေဟာေသာ၊ အေတၳာ၊ အနက္တည္း၊။ ၎န္ယာမငါးပါးကို ယထာဓမၼ သာသနာေတာ္ဟူ၍ ေခၚဆိုေလသည္ကို ပါရာဇိကာဏ္က်မ္းတြင္ျပဆိုေသာအရာမွာ၊ ဓပဥၥမေတၱ၊ အဟံမမာ၊ တိညေနာ၊ ယထာဓမၼဇတၱဘာသတိ၊ ယထာဓမၼသာသနႏၱိ၀ုစၥတိ၊ ဟူ၍ပါဠိျပဆိုသည္ကိုေတြ႔ရေလသည္၊ အနက္ကား၊ ဓပဥၥမေတၱ၊ နိယာမတရားငါးပါးတို႔ႏွင့္ျပဳျပင္ျခင္းကိုခံရကုန္ေသာ၊ အဟံမမာတိသညာေတာ၊ ငါကိုငါဟူ၍ အစရွိသျဖင့္ စြဲလမ္းမွတ္သားကုန္ေသာ သတၱ၀ါတို႔ကို။ ဇတၱရထာဓမၼံ၊ ဤနိယာမအတိုင္း၊ ဗုဒၵ၊ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္၊ ဘာသတိ၊ စီရင္ဆံုးမကုန္၏၊ ဣတိတသမာ၊ ထို႔သို႔စီရင္ျပဳျပင္ကုန္ေသာေၾကာင့္။ ဓပဥၥမေတၱ၊ ဤနိယာမတရားငါးပါးကိုသာလွ်င္၊ ယထာဓမၼသာသနႏၱိ၊ ယထာဓမၼသာသနာဟူ၍၊ ၀ုစၥတိ၊ ဆိုကုန္၏၊ ၎က်မ္းပါဠိ၏ အဓိပၸါယ္မွာ နိယာမတရားငါးပါး၊ ယထာဓမၼသာသနာေတာ္ျမတ္သည္၊ ဘုရားသခင္၏သာသနာေတာ္ျမတ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဤေလာကႏွင့္တကြ လူအေပါင္းတို႔သည္၊ ရွိခိုးပူေဇာ္ထိုက္သည္ဟူ၍ ျပဆိုေလသည္။ ၎ကိုကား အသိပညာႏွင့္ျပည့္စံုေသာ သူတို႔သာလွ်င္ သိအပ္သည္၊ မိုက္ေသာသူတို႔မွာမူကား၊ သိအပ္ေသာအရာမဟုတ္ေခ်။ ။
သာသနာေတာ္ေခၚျခင္းအရာကို၊ အဘိဓမၼတၳ၀ႏၵနာက်မ္းတြင္ျပဆိုသည္မွာ၊ ဒိဌဓမၼိကသပၸရာယီက ပရမေတၱဟိ ယထာရဟံ၊ သေတၱသာသတိ၊ ဧေတနာတိ သာသနံဟူ၍ ပါဠိလာရိွသည္။ အဓိပၸါယ္ကား၊ ဤနိယာမတရားငါးပါးသည္၊ လူသတၱ၀ါအေပါင္းတို႔အား၊ ယခု ပစၥဳပၸန္ဘ၀၌ ဓိဌဓမၼ အက်ိဳးစီးပြားကို ခံစားရျခင္း၊ တမလြန္ဘ၀၌လည္း အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္ႏွင့္ကင္းလြတ္ေစေသာ အက်ိဳးစီးပြားကို ရေစျခင္းငွာ ျပဳစုတတ္ေသာ အရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သာသနာဟု၍ေခၚဆိုေလသည္။ ဤကား က်မ္းဂါနပါဠိ လာရွိသည့္အတိုင္း ျပဆိုလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
၎ျပဆိုခဲ့ေသာ နိယာမတရား ငါးပါး၊ ယထာဓမၼသာသနာေတာ္ျမတ္ကို၊ ဘုရားဖန္ဆင္းျပဳျပင္ေတာ္မူျပီးလွ်င္၊ ယခုတိုင္ ကပၸိနိယာမ အမႈျဖင့္ အစဥ္ျပဳလုပ္ေတာ္မူလွ်က္ေနေတာ္မူသည္ကို ပိဋကတ္ကို မသိေသာသူတို႔ကအလိုလိုျဖစ္သည္ဟုေျပာဆိုၾကေလသည္မွာ အမွားၾကီးတခ်က္ပင္ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ သစ္ပင္ေပၚတြင္ငွက္သိုက္ကိုျမင္လွ်င္၊ ငွက္တေကာင္ ျပဳလုပ္ေနသည္ကိုမျမင္ရေသာ္လည္း၊ ငွက္၏လက္ရာျဖစ္ေၾကာင္း သိႏိုင္ေပသည္။ အိမ္တေဆာင္ကိုျမင္လွ်င္လည္း၊ လက္သမားတဦးတည္ေဆာက္ေသာေၾကာင့္သာျဖစ္ေၾကာင္း သိႏိုင္ေပသည္၊ အေၾကာင္းမဲ့ျဖစ္ေသာအရားသည္မရွိႏိုင္။ ေန၊ လ၊ ၾကယ္နကၡတ္၊ မိုး၊ ေျမ၊ သမုဒၵရာ၊ သစ္ပင္ပန္းမာလာ စသည္တို႔သည္တို႔ကိုု ျမင္လွ်င္လည္း။ တန္ခိုးၾကီးမားေသာ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္ကို ဥာဏ္အားျဖင့္သိႏိုင္ေပသည္။ ဤကမၻာကိုဖန္ဆင္းျပဳျပင္၍ အစဥမျပတ္ ၾကည့္ရႈစီရင္ေတာ္မူေသာ အရွင္မရွိလွ်င္၊ ဤကမၻာၾကီးသည္ အလိုအေလွ်ာက္တည္၍ ေနႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူမွန္က လူ၏တန္ဖိုးကို သိတန္သေလာက္သိရေပမည္၊ ပိုင္းျခားႏိုင္စြမ္းငွာလည္းရွိရေပမည္။ ပိဋကတ္က်မ္းဆရာတုိ႔၏ အလိုမွာကား၊ နိယာမတရားငါးပါး တည္းဟူေသာ ဓမၼတာတရား၊ ဥတု၊ ဗီဇ၊ ကမၼ၊ စိတၱ၊ ဓမၼတို႔သည္ ဘုရားသခင္စီရင္ျပဳျပင္ေၾကာင္း သက္ေသခံၾကေလသည္။ ဥတု၊ ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္းတည္းဟူေသာ နိယာမတရား၊ ဗီဇစပါး၊ သစ္သီး၊ လူ၊ တိရိစၧာန္ အစရွိေသာ နိယာမတရား။ ကမၼ၊ ျပဳျပင္စီရင္ျခင္း၊ အစရွိေသာ နိယာမတရား၊ စိတၱ၊ အဆန္းအက်ယ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ အစဥ္ျဖစ္ျခင္း နိယာမ။ ဓမၼကုသလ၊ ကုသလတရားတို႔ကို အစဥ္ထားျခင္း၊ နိယာမတရားငါးပါးတို႔ကိုစီရင္၍ အစိုးပိုင္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားမည္၏။ ထိုကဲ့သို႔ နိယာမတရားငါးပါး တို႔ကို ျပဳျပင္ႏိုင္ေသာအရွင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာလွ်င္၊ ဒမၼသာမိအသွ်င္ျဖစ္၍ ဘုရားမွန္ေတာ္မူေလ၏၊။ ဤနိယာမတရားငါးပါးေအာက္တြင္ ေမြးဖြားျခင္းကိုခံ၍၎၊ နိယာမတရားငါးပါးတို႔၏ ျပဳျပင္ျခင္းကိုခံရေသာ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါမွန္သမွ်တို႔သည္ မုခ်ဘုရားမွန္မဟုတ္ေခ်။ ဤကမၻာမိုး၊ ေျမႏွင့္ခပ္သိမ္းေသာ အရာတို႔ကို ဖန္ဆင္းျပဳျပင္ စီရင္္ေတာ္မူေသာ အရွင္မရွုိ ဟု ယူေသာအယူ၀ါဒသည္၊ ေရွးအထက္ကပင္ ရွိေပသည္။ ဤသို႔ယူဆေသာသူတို႔အား၊ အေဟတုကဒိဌိဟူ၍၊ ပိဋကတ္ အဂၤုတၱရအဌကထာ၊ အဂၤုတၱမဧကနိပါတ္၊ မိစၧာဒိဌိသုတ္အဖြင့္တို႔တြင္ျပဆိုထားေလသည္မွာ၊ နတၳိအယံေလာေကာ၊ နတၳိေဟတုပစၥေယာ၊ သတၱာနံ၀ိသုဒၶိယာ၊ သံကိေလသာယ၊ အေဟတုကဒိဌိယာနာမ၊ အဓိပၸါယ္မွာကား၊ ေျမႏွင့္ ခပ္သိမ္းေသာ ေလာကဓါတ္တို႔ကိုျပဳျပင္စီရင္ေသာအရွင္ မရွိဟု ယူဆျခင္း၊ ထိုေလာကဓါတ္ေပၚ၌ ရွိေသာသတၱ၀ါ၊ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကို ညစ္ညဴး ေစျခင္းငွာ၎၊ သန္႔ရွင္းျဖဴစင္ေစျခင္းငွာ၎၊ ျပဳျပင္စီရင္ေတာ္မူေသာ အရွင္မရွိဟူေသာ အယူ၀ါဒသည္၊ ေရွးအထက္ကပင္ ရွိေပသည္၊ ဤသို႔ယူဆေသာသူတို႔အား အေဟတုကဒိဌိဟူ၍ ပိဋကတ္အဂၤုတၳရအဌကထာ၊ အဂၤုတၱမဧကနိပါတ္၊ မိစၧာဒိဌိသုတ္အဖြင့္တို႔၌ျပဆိုသည္။ နတၳိအယံေလာေကာ၊ နတၳိ ေဟတုပစၥေယာ၊ သတၱာနံ၀ါသုဒၶိ၊ သံတိေလသာယ၊ အေဟတုကဒိဌိနိယာမ။ အဓိပၸါယ္ကား၊ ဤကမၻာမိုး၊ ေျမႏွင့္ခပ္သိမ္းေသာ ေလာကဓါတ္တို႔ကို ျပဳျပင္စီရင္ေတာ္မူေသာအရွင္မရွိဟုယူျခင္း၊ ထိုကဲ့သို႔ေသာသူတို႔သည္ အေဟတုကမိစၧာဒိဌိဟူ၍ေခၚဆိုသည္။ဘုရားအတုကိုလုပ္၍ မကိုးကြယ္အပ္ေၾကာင္း၊ ဆြမ္း၊ ကြမ္း၊ မုန္႔ပဲသားေရစာ အစရွိေသာ အရာတို႔မွစ၍ မလႈအပ္ေၾကာင္းကို ဒိဌိိ၀ိေသာဒနီက်မ္းတြင္ျပဆိုသည္မွာ။ ။ အတုလဘဂ၀ေတာ၊ သကၠာယပူဇၾစ၊ အနိစၥသဇီ၀ေတာ၊ အနိဇၨီ၀ေဏ၊ ကႏၱကေယကုႆီဓါ၊ ပိ႑ိပါဒံအလကၠဋဴပါဒါနံ၊ သတၱအေတၱာ မစၧာဒိဌိဟူ၍ပါဠိလာရွိသည္။ အဓါပၸါယ္ကား၊ အစိေႏၱယ်၊ အပၸေမယ် အရွင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ အတုမရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို၊ အတုသ႑ာန္လုပ္၍ ကိုးကြယ္ျခင္း။ ထိုျပင္မွတပါး၊ ဤေလာကအတြင္းမွာ လူထက္မျမတ္ေသာ အရာဌာနတို႔ကို လူထက္အျမတ္ထား၍ရိုေသစြာျပဳလုပ္ပူေဇာ္ျခင္း။ တမလြန္သို႔ေျပာင္းသြားျပီးေသာလူေသတို႔အား၎၊ ၎တို႔၏ ကာယအေလာင္းကို ထမင္း၊ ဟင္း အစရွိေသာအရာတို႔ျဖင့္ လူရွင္ကဲ့သို႔မွတ္ျပီး လက္မကြာေကၽြးေမြးျခင္း၊ ေပးကမ္းျခင္း၊ လႈဒါန္းျပဳလုပ္ျခင္းမ်ားသည္၊ မသိေသာပုထုဇဥ္သတၱ၀ါတို႔၏ မွားေသာမိစၧာဒိဌိဟူ၍ဆိုသည္။ရွင္ေတာ္ေဂါတမသည္၊ အဂၢိ၀ဇၥ်ပုဏၰားအား ရုပ္တု၊ ေစတီ တို႔ကို မကိုးကြယ္ရန္ ေဟာၾကားဆံုးမေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ ထိုမွတပါး မိမိကာယရုပ္အေလာင္းကို အရိုအေသ မျပဳလုပ္ရဟုတားျမစ္ပါတ္ပင္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္မွာ အထင္းအရွားပိဋကတ္တြင္ေတြ႔ႏိုင္ေပသည္။
သံဃာဟူ၍ေခၚေသာ စကား၏အဓိပၸါယ္ကို ပိဋကတ္ပါဠိေတာ္၌ျပဆိုသည္မွာ၊ သံသုဌံဳ၊ ကိေလေသဟိသဘိတိသံေယာ ဟူ၍၀ိနည္း အဌကထာဒကၡိဏသုတ္၌ျပဆိုသည္။ ၎၏အဓိပၸါယ္မွာကား၊ လူတို႔၏အတြင္း၌ျဖစ္ေသာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ဟုဆိုအပ္ေသာ ကိေလသာတရားတို႔ကို ပယ္ရွားသုတ္သင္၍ လူတို႔၏စိတ္ႏွလံုးကို သန္႔ရွင္းျဖဴစင္ေစေအာင္ ျပဳျပင္စီရင္ေသာအရာသည္သာလွ်င္ ပရမတၳ သန္႔ရွင္းေတာ္မူေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ သံဃာစစ္စစ္ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အ၀တ္ျဖဴျဖဴ၊ အ၀တ္၀ါ၀ါ ၀တ္ေသာ္လည္း ဤေလာကတြင္း၌ ေမြးဖြားျခင္းကိုခံရေသာ အနိစၥ၊ အနတၱ၊ ဒုကၡ ရွိေသာပုဂၢိဳလ္မွန္ဟူသမွ်တို႔ကား လူ၏စိတ္ကို ညစ္ညဴးေစတတ္ေသာ လူ၏အတြင္း၌ရွိေသာ ဒုစရိုက္အျပစ္ကိုႏႈတ္ပစ္၍ သန္႔ရွင္းျခင္းအျဖစ္သို႔ေရာက္ေအာင္ မေဆာင္က်ဥ္းႏိုင္ေခ်။ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္တည္းဟူေသာ အတြင္းပရမတ္သံဃာမွတပါး မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္ တစံုတေယာက္ကမွ် မတတ္စြမ္းႏိုင္ေခ်၊ ရွင္ေဂါတမကလည္း `` သေဗၺသတၱာကမၼသကာ´´ ဟူ၍ေဟာဆိုေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတိုင္းပင္လွ်င္ မိမိအတြင္း၌ရွိေသာ ဒုစရိုက္တရားတို႔ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ မသန္႔ရွင္း မစင္ၾကယ္ေစႏိုင္ေၾကာင္းကို၎၊ ပိဋကတ္တို႔၌ အတိအလင္းျပဆိုေလသည္။ အဏုျမဴဗံုးအေၾကာင္းကို စဥ္းစားလွ်င္၊ ကမၻာၾကီးကုန္ဆံုးေတာ့မည္ဆိုေသာ ဘုရားသခင္၏ အမိန္႔ေတာ္သည္ျပည့္စံုလွ်က္ရွိေၾကာင္းကို၎ သိသင့္ပါေလျပီ။ အဏုျမဴတန္ခိုးသည္ ေလတြင္ရွိေသာ ေရဒီယိုဓါတ္ကို ရုတ္ခ်ည္းခ်ဳပ္ခ်ယ္လိုက္လွ်င္ လူသတၱ၀ါတို႔အသက္ရွင္ႏိုင္ၾကဦးမည္ေလာ။ အဏုျမဴတလံုးသည္ မိုင္ ၁၀၀၀ စတုရန္း ပါတ္၀န္းက်င္ ရွိသမ်ကို ရွင္းရွင္းဖ်က္ဆီးႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းစာတြင္ေဖၚျပသည္ျဖစ္၍ ျမန္မာျပည္အတြက္ ဖ်က္ဆီးရန္ ဗံုးတလံုးသာ လိုပါေလသည္၊ ေရွးအခါက ဘုရားၾကြလာမည္မည္ဟူေသာစကား၊ ကမၻာကိုမီးႏွင့္ဖ်က္ဆီးမည္ဟူေသာသစကားသည္၊ ပ်က္ရယ္ျပဳစရာ ျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း၊ ယခုမူကား လူအေပါင္းတို႔သည္ ပ်က္ရယ္ မျပဳႏိုင္ၾကေတာ့ေပ၊။ နိဂံုးခ်ဳပ္စကားဟူမူကား၊ ဤစာကိုဖတ္ေသာမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔ ပိဋကတ္တြင္ျပခဲ့ေသာ အစိေႏၱယ်၊ အပၸေမယ် ေက်းဇူးေတာ္ဂုဏ္ေတာ္ ကံေတာ္အနႏၱဟူေသာစကား ၊ ေက်းဇူးေတာ္ဂုဏ္ေတာ္ ကံေတာ္အနႏၱႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔ကိုးကြယ္ထိုက္ေသာ ဘုရားျဖစ္၍၊ ဤဘုရားသည္ နိစၥထာ၀ရတည္ေတာ္မူသျဖင့္၊ နိစၥ၊ သုခ၊ အတၱျဖစ္ေသာ ေလာကုတၱရာ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးျဖစ္၍ နိယာမတရားငါးပါးတည္းဟူေသာ ဓမၼတရား၊ ဥတု၊ ဗီဇ၊ ကမၼ၊ စိတၱ တို႔ကို ဖန္ဆင္းစီရင္အုပါခ်ဳပ္ပိုင္ေသာ ဘုရားစစ္ ဘုုရားမွန္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ ဤဘုရားသည္သာလၽွ်င္ လူသတၱ၀ါအေပါင္းတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၍၊ အက်ိဳးအျဖစ္ကို ဆပ္ေပးပိုင္သည္။ ဤမွန္ေသာ ဘုရားကို ကိုးကြယ္၍ တရားေတာ္ကို လိုက္ေလွ်ာက္ေသာသူတို႔သည္ အျဖစ္ငရဲမွ လြတ္ကင္း၍ ေကာင္းကင္ခ်မ္းသာကို ခံစားစံစားႏိုင္ၾကေပသည္တကား။ ဤသို႔ေသာသူတို႔သည္ သံဃာအစစ္ျဖစ္၍ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟဟု ဆိုအပ္ေသာ ကိေလသာ တရားတို႔ကို ဖယ္ရွားသုတ္သင္ႏိုင္ေသာသူျဖစ္၍ အေမာဟ ပညိႏၵေစသတိတ္ျဖစ္ၾကမည္။ ေရငတ္ေသာသူသည္ လာပါေစ။ အလိုရွိေသာသူကို အဖိုးအခမေပးဘဲ အသက္ေရကိုယူပါေစ။ ငါသည္အလွ်င္အျမန္လာမည္၊ မွန္၏ဟု ဤအရာမ်ားကို သက္ေသခံေသာသူမိန္႔ေတာ္မူ၏။ `` ၀န္ေလး၍ပင္ပန္းေသာသူအေပါင္းတို႔ ငါ့ထံသို႔လာၾကေလာ ငါသည္ခ်မ္းသာေပးမည္၊ ငါထမ္းပိုးကို တင္၍ထမ္းၾကေလာ၊ ငါ့ထံ၌နည္းခံၾကေလာ၊ ငါသည္ ႏုညံ့သိမ္ေမြ႔ႏွိပ္ခ်ေသာ သေဘာရွိ၏၊ သင္တို႔စိတ္ႏွလံုးသည္ သက္သာျခင္းရလိမ့္မည္၊ အေၾကာင္းမူကား ငါ့ထမ္းပိုးသည္ ထမ္းလြယ္၍ ငါ့၀န္လည္းေပါ့၏ ´´ ဟုခရစ္ေတာ္မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။ `` ေတာင္းၾကေလာ၊ ေတာင္းလွ်င္ရမည္၊ ရွာၾကေလာ၊ ရွာလွ်င္ေတြ႔မည္၊ တံခါးကိုေခါက္ၾကေလာ၊ ေခါက္လွ်င္ဖြင္႔မည္´´ ဟု သခင္ခရစ္ေတာ္က ဓမၼမိတ္ေဆြအားဖိတ္ေခၚေနပါသည္။ မိမိတို႔၏ ဒုကၡဆင္းရဲျခင္းမွ ကင္းလြတ္ျပီးသကာလ ေအးျငိမ္းခ်မ္းသာ ေနလိုၾကကုန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အေပါင္းတို႔သည္၊ မိမိတို႔ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တလွ်က္ရွိေသာ ေအးျငိမ္းခ်မ္းသာ သုခဘံုသို႔ ပို႔ေဆာင္ႏိုင္ေသာ တရား (၀ါ ) ေကာင္းကင္ေရႊျပည္သို႔ပို႔ႏိုင္ေသာ`` အသက္ရွင္ေတာ္မူ၍ နိစၥထာ၀ရမည္ရွိေတာ္မူေသာ အစိေႏၱယ်၊ အပၸေမယ် အရွင္ဘုရားတကာတို႔၏သခင္´´အား စူးစမ္းရွာေဖြရန္အခါအခြင့္သင့္ေလျပီ။ အခ်ိန္မေႏွင္းမီ ခရစ္ေတာ္၏ ၾသ၀ါဒစကားအရ ( ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားကိုေရွးဦးစြာရွာၾကေလာ့) ဟူသည္ႏွင့္အညီ ယခုပင္ ဤစာအားဖတ္မိသည့္အခ်ိန္မွစ၍ -
သုေဏယ်-ၾကားနာၾကပါကုန္ေလာ။
စိေႏၱယ်-ၾကံစည္ေတြးစၾကပါကုန္ေလာ။
ပုေစၧယ်-မသိမရွင္းသမွ်ကို ေမးျမန္းၾကပါကုန္ေလာ။
၀ိစာေရယ်-မွားသည္မွန္သည္ဤႏွစ္လီကို ဒြိဟ၀ိ၀ါမထင္ရွား၊ စိတ္၀ယ္သံသယရွိသမွ်ကိုဆင္ျခင္ၾကကုန္ေလာ။
သိေကၡယ်-အထူးေလ့လာၾကပါကုန္ေလာ။
အေမွာင္ခြင္း၍ အလင္းေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစသတည္း။
မဂ္ဖိုလ္၊ နန္းအမတသို႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ၾကပါေစေသာ္၀္………။။

Posted in: ရတနာသံုးပါး